Ha! tot zover het lieflijke Parijs.. helemaal gedaan voor de moment
En nu stakingen volop.. Jullie hebben er op het nieuws al waarschijnlijk meer van gezien dan ik zelf, maar Nanterre mijn unief is helemaal 'bloqué' de rellenpolitie moest met traangas de hevigste studentjes uit elkaar halen, geen lessen, de proffen weten zelf ook helemaal van niets..
En dat allemaal de schuld van ons lieve Sarcozy !
Daarnaast heeft die man ook nog eens een tweede staking op zijn geweten van de metro, tram, bussen en sinds vandaag ook nog eens de stadsfietsen :d, ha, zelfs de fietsen haten hem:)
En zo ist dus een weekje elkaar behelpen, veel stappen en hopen dat het niet al te lang zal duren!
Vive la france !
dinsdag 13 november 2007
maandag 12 november 2007
Een maandagochtendimpressie van Parijs
Il n'est plus 5h, mais Paris.. s'éveille quand même encore... et moi aussi...
Na het een vijftal keer laten snoozen van mijn wekker, is het dan toch wel hoog tijd om op te staan. Kijk even door het raam (met uitzicht op het lieflijke parc Montsouris) en het beloofd weer een zonnige herfstdag te worden (jeuj!). En ja, het is ook in Parijs nu definitief herfst geworden...
Snel douchen en een half uurtje later storm ik de trappen af naar beneden. Aan het 'acceuil' hou ik even halt, moet even vragen aan de receptionist of demi-freres mogen blijven slapen.. De 'beller' zoals hij bekend staat, is een van de vele receptionisten die hier om de beurt hun uren komen kloppen, en deze ochtend is onze beller al ietsje vriendelijker dan normaal: nog steeds onderbreekt hij zijn telefoongesprek niet dat hij continue lijkt te hebben (misschien doet hij ook alsof.. wie weet.. ik zou er nog niet van verschieten hier!!), maar hij antwoordde me al sneller dan normaal... Een vooruitgang zowaar! Even later sta ik op straat, aan de drukke boulevard Jourdan en ik loop snel naar de Franprix, ons dichtstbijzijnde supermarktje (voor degenen die het echt willen weten: het is vergelijkbaar met de spar van belgie! ;) ) . Hmm, waar hebben we deze ochtend zin in: appelsiensap? appelsap? pompelmoes? witte of roze? abrikozen misschien?? Dan maar toch de roze pompelmoes, al is de bus gelig en verwacht men dan witte pompelmoezen, maar neen, het sap is wel degelijk roze.
Aan de kassa plots niemand, inclus les cassières. Aah, ach ja, daar staat er eentje: mandjes te verplaatsen.. Ik kijk vragend naar haar, bedoelend: aan welke kassa ga je zitten en kan jij mij bedienen?? Terwijl ze in de richting van de kassas sloft, roept ze naar me: "ben oue, alez-y" en ik waande me even in Amelie Poulain waar de sigarettenverkoopster me zoiets wel degelijk zou toeroepen.. Bon, gelukkig stond ik aan de juiste kassa en een paar seconden later had ik afgerekend. Zo, en nu de metro op. Gelukkig is er om kwart na negen al veel minder drukte dan dat er een uur daarvoor zou zijn en ja hoor, ik vind zelfs nog een zitplaats. Vier haltes later stap ik uit in St Michel-Notre Dame. Na het doorkruisen van verschillende gangen, roltrappen en andere heb ik het metrostationdoolhof verlaten en sta ik aan de seine tegenover de notre dame. En de zon schijnt zalig op mijn gezicht en het is helemaal zo koud nog niet...
Ik loop langs de Seine richting het Louvre, weg van de Notre Dame, langs de quai St Michel. De toeristische kraampjes langs de oevers van la fleuve, waar posters, kaartjes, boeken en andere voorwerpen worden verkocht, zijn nu nog gesloten, maar daar is de eerste verkoper al zijn kraampje aan het uitklappen en de herfstblaadjes van zijn stukje stoep aan het vegen. En zo kom ik bij de pont neuf die oplicht in het zonlicht en onderaan , vlak aan het water wordt een clochard wakker. De brug verbindt l'Ile de la Cité met de beide kanten van de stad en is bijgevolg nogal lang, maar ik steek ze toch over. Wat heb ik toch allemaal niet over, om maar in de zon te kunnen lopen... En daarbij heb ik nog twintig minuten voor ik in de les moet zijn, dus kan ik me deze omweg wel veroorloven.. Nu loop ik dan rechts van de Seine, en naast me strekt het Louvre zich naast me uit. Links in de verte steekt boven de huizen, rank en mistiggrijs de Eiffeltoren uit.
Mijn gehemelte ligt een beetje open van het krokante stokbrood en mijn pompelmoessap van deze ochtend...
Ik ga le pont des arts voorbij en even later steek ik de straat over en loop ik rechts het Louvre binnen. Er zijn alweer zot veel toeristen voor een maandagochtend, denk ik dan, maar ja, parijs is dan ook wel de moeite waard ! En ik ben net aan de pyramides waar de zon in het water blinkt en waar de facades van het Louvre in weerspiegeld worden. Links van me beginnen de Tuilerieën en op het einde van de tuinen staat majestueus het reuzenrad op place de la concorde. En doorheen de spaken schittert het gouden puntje van de obelisk. En daar klampt de eerste verkoper me al aan en aan zijn arm hangt een grote ring met mini-eiffeltorentjes in veelvoud. Ondertussen ben ik aan de andere kant van het Louvre en steek ik la rue saint honore over en kom ik aan la comedie francaise. Snel loop ik verder want heb net gezien dat ik toch niet zo vreselijk veel tijd meer over heb. Dus moet me klein beetje haasten.. tot aan het INHA: l'institut national (wat anders :) ) de l'histoir de l'art, help , het INHA is wel stukken handiger! Ha, daar staat Alex de Duitse erasmus student.. De twee andere erasmussers van dit vak zijn ook Duisters, misschien heeft dat wel te maken met het feit dat deze les 'La mise en scene en Allemagne au XXe siecle' is :) !! Maar gelukkig spreken we onder elkaar wel frans; want dat duist geratel kan ik toch niet zo fantastisch goed volgen.. Tijdens de pauze van de les gaan Nela en ik een koffie halen bij het café om de hoek. Als echte Parisiennes bestellen we deux cafés au lait en steken we elk met een dampend bekertje de drukke straat over.
Hmm, heerlijk met onze koffie zitten we in de les, te luisteren naar een exposé. Wel best grappig: hadden we het eerst niet anderhalfuur over Brecht (de fransen zeggen Bresjt, ja, tis écht !!!) en Benno Besson?, en nu staat er dan een Iranier met hart en ziel uit te leggen hoe het Iraans theater werkt?. En noteren maar: 'imam Hoessein et son petit-fils (hij spreekt uit: son potit fis) etait a kabbala...', en zowaar op het einde zingt hij nog voor ons ook !!
Na het een vijftal keer laten snoozen van mijn wekker, is het dan toch wel hoog tijd om op te staan. Kijk even door het raam (met uitzicht op het lieflijke parc Montsouris) en het beloofd weer een zonnige herfstdag te worden (jeuj!). En ja, het is ook in Parijs nu definitief herfst geworden...
Snel douchen en een half uurtje later storm ik de trappen af naar beneden. Aan het 'acceuil' hou ik even halt, moet even vragen aan de receptionist of demi-freres mogen blijven slapen.. De 'beller' zoals hij bekend staat, is een van de vele receptionisten die hier om de beurt hun uren komen kloppen, en deze ochtend is onze beller al ietsje vriendelijker dan normaal: nog steeds onderbreekt hij zijn telefoongesprek niet dat hij continue lijkt te hebben (misschien doet hij ook alsof.. wie weet.. ik zou er nog niet van verschieten hier!!), maar hij antwoordde me al sneller dan normaal... Een vooruitgang zowaar! Even later sta ik op straat, aan de drukke boulevard Jourdan en ik loop snel naar de Franprix, ons dichtstbijzijnde supermarktje (voor degenen die het echt willen weten: het is vergelijkbaar met de spar van belgie! ;) ) . Hmm, waar hebben we deze ochtend zin in: appelsiensap? appelsap? pompelmoes? witte of roze? abrikozen misschien?? Dan maar toch de roze pompelmoes, al is de bus gelig en verwacht men dan witte pompelmoezen, maar neen, het sap is wel degelijk roze.
Aan de kassa plots niemand, inclus les cassières. Aah, ach ja, daar staat er eentje: mandjes te verplaatsen.. Ik kijk vragend naar haar, bedoelend: aan welke kassa ga je zitten en kan jij mij bedienen?? Terwijl ze in de richting van de kassas sloft, roept ze naar me: "ben oue, alez-y" en ik waande me even in Amelie Poulain waar de sigarettenverkoopster me zoiets wel degelijk zou toeroepen.. Bon, gelukkig stond ik aan de juiste kassa en een paar seconden later had ik afgerekend. Zo, en nu de metro op. Gelukkig is er om kwart na negen al veel minder drukte dan dat er een uur daarvoor zou zijn en ja hoor, ik vind zelfs nog een zitplaats. Vier haltes later stap ik uit in St Michel-Notre Dame. Na het doorkruisen van verschillende gangen, roltrappen en andere heb ik het metrostationdoolhof verlaten en sta ik aan de seine tegenover de notre dame. En de zon schijnt zalig op mijn gezicht en het is helemaal zo koud nog niet...
Ik loop langs de Seine richting het Louvre, weg van de Notre Dame, langs de quai St Michel. De toeristische kraampjes langs de oevers van la fleuve, waar posters, kaartjes, boeken en andere voorwerpen worden verkocht, zijn nu nog gesloten, maar daar is de eerste verkoper al zijn kraampje aan het uitklappen en de herfstblaadjes van zijn stukje stoep aan het vegen. En zo kom ik bij de pont neuf die oplicht in het zonlicht en onderaan , vlak aan het water wordt een clochard wakker. De brug verbindt l'Ile de la Cité met de beide kanten van de stad en is bijgevolg nogal lang, maar ik steek ze toch over. Wat heb ik toch allemaal niet over, om maar in de zon te kunnen lopen... En daarbij heb ik nog twintig minuten voor ik in de les moet zijn, dus kan ik me deze omweg wel veroorloven.. Nu loop ik dan rechts van de Seine, en naast me strekt het Louvre zich naast me uit. Links in de verte steekt boven de huizen, rank en mistiggrijs de Eiffeltoren uit.
Mijn gehemelte ligt een beetje open van het krokante stokbrood en mijn pompelmoessap van deze ochtend...
Ik ga le pont des arts voorbij en even later steek ik de straat over en loop ik rechts het Louvre binnen. Er zijn alweer zot veel toeristen voor een maandagochtend, denk ik dan, maar ja, parijs is dan ook wel de moeite waard ! En ik ben net aan de pyramides waar de zon in het water blinkt en waar de facades van het Louvre in weerspiegeld worden. Links van me beginnen de Tuilerieën en op het einde van de tuinen staat majestueus het reuzenrad op place de la concorde. En doorheen de spaken schittert het gouden puntje van de obelisk. En daar klampt de eerste verkoper me al aan en aan zijn arm hangt een grote ring met mini-eiffeltorentjes in veelvoud. Ondertussen ben ik aan de andere kant van het Louvre en steek ik la rue saint honore over en kom ik aan la comedie francaise. Snel loop ik verder want heb net gezien dat ik toch niet zo vreselijk veel tijd meer over heb. Dus moet me klein beetje haasten.. tot aan het INHA: l'institut national (wat anders :) ) de l'histoir de l'art, help , het INHA is wel stukken handiger! Ha, daar staat Alex de Duitse erasmus student.. De twee andere erasmussers van dit vak zijn ook Duisters, misschien heeft dat wel te maken met het feit dat deze les 'La mise en scene en Allemagne au XXe siecle' is :) !! Maar gelukkig spreken we onder elkaar wel frans; want dat duist geratel kan ik toch niet zo fantastisch goed volgen.. Tijdens de pauze van de les gaan Nela en ik een koffie halen bij het café om de hoek. Als echte Parisiennes bestellen we deux cafés au lait en steken we elk met een dampend bekertje de drukke straat over.
Hmm, heerlijk met onze koffie zitten we in de les, te luisteren naar een exposé. Wel best grappig: hadden we het eerst niet anderhalfuur over Brecht (de fransen zeggen Bresjt, ja, tis écht !!!) en Benno Besson?, en nu staat er dan een Iranier met hart en ziel uit te leggen hoe het Iraans theater werkt?. En noteren maar: 'imam Hoessein et son petit-fils (hij spreekt uit: son potit fis) etait a kabbala...', en zowaar op het einde zingt hij nog voor ons ook !!
zondag 28 oktober 2007
Voor Candice !! (maar ook wel voor al de rest!!)
Haaaaai,
Even een reactie op het bericht van Candice, over haar strijd met de elektronica... :d, Je bent niet de enige... Nu heb ik nog geen ongelukkige verhalen te vertellen over wasmachines (behalve dan dat de betaalautomaat soms vast zit, waardoor je of je was pas na een aantal uren terug krijgt -de deur blokkeert dan namelijk vanzelf- ofwel je weer een aantal euros meer betaalt.. geen van de twee is aangenaam...). Daarentegen wil ik graag ook reageren (haha, ik begin al het rebel-karakter van de Parijse studenten over te nemen!) op de uitzending van Ter zake een paar weken geleden. Degene die deze aflevering gezien hebben: ja, het is daar dat ik deze maanden woon, en ja, ons inderdaad kasteel-achtige huis werd in de uitzending (in verband met de fraudezaak rond de ambassadeur) het 'Ritz' van de Cité genoemd ! Oke, we zitten er lang niet slecht (belange niet!) , maar er mankeert soms toch wel wat aan, ze! Candice, ik zit hier momenteel bijna in het pikkendonker te typen... van de drie spotjes die er zijn, werkt er nog maar eentje met zekerheid, eentje (net natuurlijk dat van mijn bureau) heeft het al van in het begin af laten weten en het andere is nogal wispelturig: met eerder de nadruk op het defecte dan op het lichtgevende... De gehele elektriciteit valt ook geregeld uit, het is de laatste tijd niet meer veel gebeurd, dus ik verwacht elk moment weer een coupure! En ik weet niet waarom, maar het gebeurd meer in mijn deel van de gang dan in het andere deel! tsss, ... :)
Het internet valt ook geregeld helemaal weg, soms wel voor een dag of twee, maar ook dat is nu relatief beter! Mijn badkamer daarentegen begon deze week lastig te doen: de douche begon te verstoppen... Na een poging tot ontstoppen (dat was lastig want het putje zit veel te diep om aan te kunnen) heb ik vastgesteld dat het misschien wel beter zou zijn dat de kuisvrouw die (verplicht van de directie) elke week onze kamers kuist haar emmer niet meer zou uitgieten in mijn douche, want alle pluizen die ik opgevist heb waren niet zo leuk.. De douchestang is ook een beetje aan het lekken, met gevolg dat plots mijn kleren die op de grond lagen (want ik heb geen kastjes van thuis kunnen meenemen), nat waren. Dit omdat net over mijn douchegordijn dus straaltjes water neer kwamen, omwille van de lekke stang! Dit dan maar opgelost door een handdoek op de grond te leggen en die tot 'mat' te promoveren! Vorig weekend hebben we dan ook een verstopping van de wasbak in de keuken meegemaakt, maar met enige trots kunnen we dan ook vermelden dat we die met drie
meisjes hebben gemaakt... Het was een hele grappige, maar niet zo al te propere bedoening (en neen, ik heb geen foto's van mijzelf besmeurd met het water van de afvoerpijp !!! dus vraag er maar niet naar :p)!!!
Jammer genoeg stond wel de keuken dan wel even blank.. maar opgelost hadden we het wel!
En, eerlijkheidshalve, moet ik ook wel zeggen dat we de verstopping te danken hadden aan medestudenten die een te grote hoeveelheid pasta en rijst wilden doorspoelen...
De 'cuisinettes' (zijn kleine ruimtes met nog twee kookvuurtjes) zijn daarentegen wel echt kapot en dat ligt toch niet aan ons...
Nu, zo zijn er nog wel wat van die dingen.. die niet werken, of het op de slechte momenten laten afweten, zoals printers, kopiemachines, maar ik zal er verder niet meer over klagen! :)
Ha, dat deed effe deugd... Lekker klagen :d, maar voor de duidelijkheid, ik zit hier goed, wil hier niet weg en al die technische probleempjes.. ze zijn goed te overleven :d
Candice, je t'embrasse ! (en ik deel ook wel een beetje in je leed, haha, hopelijk overleef jij het ook nog!;) )
A ciao,
Klara!
Even een reactie op het bericht van Candice, over haar strijd met de elektronica... :d, Je bent niet de enige... Nu heb ik nog geen ongelukkige verhalen te vertellen over wasmachines (behalve dan dat de betaalautomaat soms vast zit, waardoor je of je was pas na een aantal uren terug krijgt -de deur blokkeert dan namelijk vanzelf- ofwel je weer een aantal euros meer betaalt.. geen van de twee is aangenaam...). Daarentegen wil ik graag ook reageren (haha, ik begin al het rebel-karakter van de Parijse studenten over te nemen!) op de uitzending van Ter zake een paar weken geleden. Degene die deze aflevering gezien hebben: ja, het is daar dat ik deze maanden woon, en ja, ons inderdaad kasteel-achtige huis werd in de uitzending (in verband met de fraudezaak rond de ambassadeur) het 'Ritz' van de Cité genoemd ! Oke, we zitten er lang niet slecht (belange niet!) , maar er mankeert soms toch wel wat aan, ze! Candice, ik zit hier momenteel bijna in het pikkendonker te typen... van de drie spotjes die er zijn, werkt er nog maar eentje met zekerheid, eentje (net natuurlijk dat van mijn bureau) heeft het al van in het begin af laten weten en het andere is nogal wispelturig: met eerder de nadruk op het defecte dan op het lichtgevende... De gehele elektriciteit valt ook geregeld uit, het is de laatste tijd niet meer veel gebeurd, dus ik verwacht elk moment weer een coupure! En ik weet niet waarom, maar het gebeurd meer in mijn deel van de gang dan in het andere deel! tsss, ... :)
Het internet valt ook geregeld helemaal weg, soms wel voor een dag of twee, maar ook dat is nu relatief beter! Mijn badkamer daarentegen begon deze week lastig te doen: de douche begon te verstoppen... Na een poging tot ontstoppen (dat was lastig want het putje zit veel te diep om aan te kunnen) heb ik vastgesteld dat het misschien wel beter zou zijn dat de kuisvrouw die (verplicht van de directie) elke week onze kamers kuist haar emmer niet meer zou uitgieten in mijn douche, want alle pluizen die ik opgevist heb waren niet zo leuk.. De douchestang is ook een beetje aan het lekken, met gevolg dat plots mijn kleren die op de grond lagen (want ik heb geen kastjes van thuis kunnen meenemen), nat waren. Dit omdat net over mijn douchegordijn dus straaltjes water neer kwamen, omwille van de lekke stang! Dit dan maar opgelost door een handdoek op de grond te leggen en die tot 'mat' te promoveren! Vorig weekend hebben we dan ook een verstopping van de wasbak in de keuken meegemaakt, maar met enige trots kunnen we dan ook vermelden dat we die met drie
meisjes hebben gemaakt... Het was een hele grappige, maar niet zo al te propere bedoening (en neen, ik heb geen foto's van mijzelf besmeurd met het water van de afvoerpijp !!! dus vraag er maar niet naar :p)!!!
Jammer genoeg stond wel de keuken dan wel even blank.. maar opgelost hadden we het wel!
En, eerlijkheidshalve, moet ik ook wel zeggen dat we de verstopping te danken hadden aan medestudenten die een te grote hoeveelheid pasta en rijst wilden doorspoelen...
De 'cuisinettes' (zijn kleine ruimtes met nog twee kookvuurtjes) zijn daarentegen wel echt kapot en dat ligt toch niet aan ons...
Nu, zo zijn er nog wel wat van die dingen.. die niet werken, of het op de slechte momenten laten afweten, zoals printers, kopiemachines, maar ik zal er verder niet meer over klagen! :)
Ha, dat deed effe deugd... Lekker klagen :d, maar voor de duidelijkheid, ik zit hier goed, wil hier niet weg en al die technische probleempjes.. ze zijn goed te overleven :d
Candice, je t'embrasse ! (en ik deel ook wel een beetje in je leed, haha, hopelijk overleef jij het ook nog!;) )
A ciao,
Klara!
Rugby
foto's 1 en 2.
en foto's 3 en 4 !!
Dag mensjes!
Het is eigenlijk al passé, maar, het verdient toch nog een plaatsje op mijn blog... de wereldbeker rugby !! Zoals jullie misschien weten, of niet weten, Zuid-Afrika heeft uiteindelijk gewonnen vorige week zaterdag van de Engelsen. Maar de Fransen hebben het uitgehouden tot de halve finale... en die halve finale hebben we dan ook bijgewoond!! In open lucht met het groot scherm op le Champ de Mars (vlak aan de Eiffel toren voor wie niet zou weten waar dat dat ligt ;) ), en met een enorme massa volk... (zie foto1 en 2). Nu is rugby een enorm grappige sport, na heel deze gekte ken ik er jammer genoeg nog steeds de regels niet van, maar bij zulke gelegenheden hoeft dat eigenlijk ook niet! Het komt er eigenlijk alleen maar op neer dat je meegilt met de gillers om je heen en soms probeert om een glimp van het scherm op te vangen.. Soms gaat dat niet altijd, zeker als je zoals mij bij het kleinere deel van de bevolking hoort :). Maar daar worden door behendige en lenige Fransen wel oplossingen voor gevonden !! :d (zie foto 3 mensjes;). Het was een vrij spannende wedstrijd, hum, dat wilt zeggen dat het om de beurt juichen om de Fransen was en daarna boe roepen voor de Engelsen, het enige probleem was dat ik me op dat moment met nog twee Belgische meisjes mee waren geweest met allemaal Engelse gasten :), dus soms liep het juichen en het boeroepen ook een beetje door elkaar.. maar dat deed geen afbreuk aan de stemming, integendeel, verwarde Franse gasten spraken ons dan maar aan, met opgetrokken wenkbrauwen, met de vraag voor wie we nu eigenlijk waren... Maar gelukkig geen boel gekregen :), we zagen er waarschijnlijk nog veel te lief uit.. Nu zijn de supporters nogal te vergelijken met die van de voetbal, maar voor de duidelijkheid: zo zien ze eruit (foto 4) ;) !!
Maar om terug te komen op de rugby zelf: een vage indruk: "een bende zwetende breed gebouwde mannen die om ter zwaarst op elkaar inbeuken en op de grond duiken om die ene rugby bal.. Daarbij wordt bloed vergoten, tanden uitgeslagen en worden ook lijnrechters en dergelijke niet gespaard... Maar jammer voor degene die daar onderaan ligt, vroeg me ook al af of er zo nog niemand ooit gestikt was. En zelfs een Parisien vroeg zich af of die Rugby spelers wel niet allemaal aids hadden, want ze hebben gapende wonden overal en ze blijven ze maar open wrijven tegen elkaar.. je zou voor minder je vragen stellen! :) Maar het grappigst zijn toch de spelers die aan de buitenkant van de hoop wriemelende vleesmassa staan.. hun taak blijkt eigenlijk te zijn (zo ziet het er toch van ver uit): duw de speler die voor je staat in zijn gat nog meer de massa in... ik moet jullie niet vertellen, hoe stom dat dat eruit ziet... En dan uiteindelijk komt daar de rugby bal te voorschijn en als de bliksem verspreid weer iedereen zich en kan de volgende ophoping beginnen :)".
Nu, dit alles kan heel erg stom lijken, drukte om een bal, zoals de zoveelste sport, MAAR: wij als intellectuele erasmussers staan natuurlijk ook stil bij het sociale aspect bij dit gebeuren ;), en plots begrijpen we het fenomeen van de 'brood en spelen'-evenementen, en voelen we ons even verbonden met onze voorvaderen!!
zaterdag 13 oktober 2007
Ha, foto 1 is aan Montmartre (ikke dus, again ;) , foto 2 is op een erasmus feestje... en da's Joleen (maar kvrees da ze ni zo blij zal zijn dak die erop heb gezet :d) ; foto 3 is tijdens de Nuit Blanche en rugby en centre pompidou; foto 4 de metro, erg filmachtig :) ; en foto 4 is (al zou je het niet zeggen) aan Versaille, een demonstratie van een programma op je wagen waarmee je beter kan slippen.. dat moesten dan ook weer es uit proberen.. en ons dus door een pro-chauffeur effe mee laten nemen ;).. resultaat: ikke in die wagen, al kan je me helaas pindakaas niet zien !!
Abonneren op:
Posts (Atom)